W ubiegłą sobotę, 6 kwietnia, odbyła się wzruszająca uroczystość odsłonięcia i poświęcenia kolejnego popiersia w Dolinie 96 Dębów Smoleńskich w Ossowie. Nowy monument upamiętnia Pawła Wypycha – Sekretarza Stanu Kancelarii Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Uroczystość zainaugurowana została Mszą Świętą w Kaplicy Matki Bożej Zwycięskiej w Ossowie, której przewodniczył Ordynariusz Diecezji Warszawsko-Praskiej JE bp Romuald Kamiński.
– Minister Paweł Wypych jest mi o tyle bliski, że urodzony w Otwocku, gdzie posługiwałem na pierwszej placówce. Co prawda w innej parafii, ale Otwock nie jest miastem metropolitalnym, więc większość jego mieszkańców rozpoznawała się. Dziś mam ten zaszczyt, że wraz z Wami, chcę prosić Boga o to, aby przygarnął go do swojego królestwa – mówił w trakcie homilii Biskup Warszawsko-Praski.
Uroczystość w Ossowie zgromadziła wielu gości, w tym przedstawicieli Kancelarii Prezydenta RP, Kancelarii Premiera, Sejmu i Senatu RP, władz samorządowych, oficerów WP. Wśród nich dostrzec można było m.in.: posłów: Antoniego Macierewicza, Andrzeja Melaka, Piotra Uścińskiego, czy europosła Ryszarda Czarneckiego. Władze samorządowe reprezentował starosta wołomiński Adam Lubiak. Honorowym gościem była pani poseł Małgorzata Wypych, wdowa po ś.p. Pawle Wypychu.
Uroczystość, swoją obecnością uświetniła Kompania Honorowa WAT wraz z Pocztem Sztandarowym.
Oficjalnego powitania wszystkich zgromadzonych dokonał gospodarz uroczystości p. Ryszard Walczak – prezes Ogólnopolskiego Komitetu Pamięci ks. Jerzego Popiełuszki, a zarazem przewodniczący kapituły medalu „Zło Dobrem Zwyciężaj”, inicjator budowy ossowskiej dolinki, upamiętniającej Ofiary katastrofy prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem.
Wzruszającej ceremonii odsłonięcia i poświęcenia pomnika Pawła Wypycha, towarzyszyło odczytanie listów okolicznościowych od prezydenta Andrzeja Dudy, premiera Mateusza Morawieckiego oraz prezesa PiS Jarosława Kaczyńskiego.
„W Panteonie Bohaterów w ossowskim Sanktuarium Narodowym upamiętniony będzie odtąd śp. Minister Paweł Wypych. To dla mnie chwila szczególna, mieliśmy bowiem okazję współpracować w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Profesora Lecha Kaczyńskiego. Pawła Wypycha cechowała głęboka troska o sprawy społeczne. Zajmował się zwłaszcza problematyką dotyczącą rodzin oraz osób z niepełnosprawnościami. Te dziedziny powierzył Jego uwadze Pan Prezydent, powołując Go na swojego doradcę.
Uczestnicząc we wspólnych naradach w gronie współpracowników głowy państwa, wielokrotnie mogłem przekonać się o trafności tego wyboru. Na zawsze też zapamiętam liczne rozmowy o łączących nas podobnych doświadczeniach pokoleniowych, działalności w ruchu harcerskim i samorządzie lokalnym. Wysoko ceniłem celność i mądrość Jego refleksji, opartych na osobistych przeżyciach (…)” – napisał Prezydent RP Andrzej Duda, w imieniu którego list odczytał minister Andrzej Dera.
Warto w tym miejscu przypomnieć, że ś.p. Paweł Wypych, który 10 kwietnia 2010 r. zginął tragicznie w katastrofie rządowego samolotu pod Smoleńskiem, to zasłużony polski samorządowiec i urzędnik. Od 11 grudnia 2007r. pełnił funkcję Doradcy Prezydenta RP. 30 kwietnia 2009 r. został mianowany Sekretarzem Stanu Kancelarii Prezydenta RP. Doradzał prezydentowi Lechowi Kaczyńskiemu, był harcmistrzem i historykiem, dbającym o polską rację stanu. W życie polityczne angażował się od czasów transformacji ustrojowej. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Honorowym ZHP.
Szczególną wymowę miało wystąpienie małżonki ś.p. Pawła Wypycha. Pani Małgorzata Wypych, przypomniała zgromadzonym myśl, którą jej mąż zawsze się kierował. – Gdy zwracano się do niego „Panie Ministrze”, powtarzał, by pamiętać co to znaczy. To znaczy służyć – podkreśliła.
Doceniając mądrość owej myśli i przejawiającą się w niej życiową postawę, pełną świadomej pokory i dojrzałości autora, trudno nie zgodzić się ze słowami, które zawarł w swoim liście Prezydent RP Andrzej Duda:
„Wspomnienia o takich osobach, jak ś.p. Paweł Wypych, jeszcze raz z całą mocą uświadamiają nam, jak olbrzymią stratę poniosła Polska w tamten dramatyczny poranek 10 kwietnia 2010 roku. Ludzi, którzy wówczas zginęli, nikt ani nic nie zastąpi ani ich bliskim, ani nam, żyjącym, ani naszemu państwu. Wszyscy razem i każdy z osobna pozostawił nam jednak testament ideowy, a przede wszystkim własny przykład służby rodakom i Ojczyźnie”.
/opr. R.L./
