We wtorek, 13 kwietnia w ramach obchodów XIII Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej, delegacja uczniów ze Szkoły Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. Mariana Pisarka złożyła kwiaty pod pomnikiem – Krzyżem Katyńskim, znajdującym się na radzymińskim Cmentarzu Poległych, a także zapaliła znicze pod kilkunastoma Dębami Pamięci.
Minutą ciszy uczniowie radzymińskiej „Stalowej Jedynki” uczcili pamięć o bestialsko zamordowanych Polakach. Młodzież wraz z opiekunami złożyła wiązankę biało-czerwonych kwiatów i zapaliła znicze pod symbolicznym Pomnikiem Katyńskim, nawiązującym formą do krzyża Virtuti Militari.
Znicze na znak naszej pamięci zapłonęły również pod jedenastoma Dębami Pamięci, dumnie rosnącymi wzdłuż ogrodzenia cmentarza na terenie papieskiego lądowiska oraz pod Dębami Pamięci, rosnącymi przed budynkiem naszej szkoły.
Warto w tym miejscu dodać, że to właśnie w Szkole Podstawowej nr 1 im. ppłka pil. M. Pisarka w Radzyminie powstał ogólnopolski program edukacyjny „Katyń, ocalić od zapomnienia”, którego celem jest upamiętnienie każdego zamordowanego polskiego oficera. Tworzymy żywy pomnik poprzez posadzenie Dębu Pamięci, zadedykowanego każdej z ofiar i oznaczonego kamieniem z wyrytym imieniem i nazwiskiem zamordowanej osoby.
Polscy patrioci – oficerowie, policjanci, lekarze, naukowcy, nauczyciele, prawnicy, duchowni i inni zginęli od strzału w tył głowy. Polscy oficerowie trafili do sowieckiej niewoli po zdradzieckim ataku Armii Czerwonej 17 września 1939 r. Decyzja o ich wymordowaniu zapadła w marcu 1940 r. Zbrodni dokonali funkcjonariusze NKWD w wielu miejscach – w Katyniu, Charkowie, Twerze, a także Mińsku i Kijowie. Symbolem mordu stał się Las Katyński, gdzie znaleziono pierwsze masowe mogiły.
Święty Jan Paweł II powiedział: „Tragiczne wydarzenia, które miały miejsce na wiosnę 1940 r. w Katyniu, Charkowie i Miednoje, są rozdziałem w martyrologium polskim, który nie może być zapomniany. Ta żywa pamięć powinna być zachowana jako przestroga dla przyszłych pokoleń.”
Niech te potężniejsze co roku Dęby Pamięci świadczą, że my nie pozwolimy zapomnieć o zbrodni, która nie została osądzona. Teraz i w przyszłości jesteśmy zobowiązani do przekazania prawdy o rzeczywistych jej sprawcach. Walka o prawdę i pamięć nigdy się bowiem nie kończy.
Otaczajmy Ofiary Zbrodni Katyńskiej wielką czcią i serdeczną pamięcią!
/Koło Historyczne „Wiarus”/
