Nie ma nic piękniejszego niż dawać innym szczęście…
Nie ma nic piękniejszego jak widzieć szczery uśmiech na twarzy najmłodszych.
Niech w te święta wszystkie dzieci będą radosne, niech każde otrzyma nawet najdrobniejszy prezent.
Dlatego w dniach 1-2 grudnia zorganizowaliśmy zbiórkę: nowych gier edukacyjnych, zabawek, ubrań, artykułów biurowych, słodyczy dla dzieci z rodzin najbardziej potrzebujących zamieszkałych na terenie gminy Wieliszew.
Dziękujemy Pracowni Reklamy „RETRO” za bezpłatne wykonanie logowanych bombek, które załączyliśmy do każdej świątecznej paczki.
„Swoją radość można znaleźć
w radości innych,
to właśnie jest tajemnica szczęścia.”!!!
Tak działacze Wieliszewskiej EMKI pomogli potrzebującym. Ale nie tylko oni. W Legionowie działacze Wolontariatu Legionowo z Czarkiem Usikiem i Markiem Dąbrowskim przygotowali wsparcie dla kilkudziesięciu rodzin. Była też akcja spontaniczna, sąsiedzka. Taka sąsiedzka pomoc, o której akurat wiem , więc napiszę, choćby po to, by podziękować zaangażowanym w to ludziom. Zaczęło się to w jakiś słotny grudniowy dzień. Dwójka małych chłopców wędrowała mokrym chodnikiem w tenisówkach i takich jesiennych ubrankach. Przykuło to uwagę sąsiadek wracających z zakupów. Od słowa do słowa wyszło na to, iż to mali sąsiedzi owych sąsiadek. Ich mama ciężko pracuje i po prostu tam , w domu nie przelewa się, a jest mamą samotnie chłopaków wychowującą. Zrodził się spontaniczny pomysł pomocy. Blokowa zbiórka przyniosła efekt. Ludzie wpłacali ile mogli. Nawet babcie emerytki po 5 złotych. Inni mogli dać więcej, więc dali. Za zgromadzone pieniądze udało się kupić dwa skafanderki solidne dla chłopaków i ciepłe buciki na zimę. Wystarczyło też na … choinkę, lampki i bombki. Także na słodycze. W akcję włączył się też mieszkający w sąsiedztwie pracownik pewnej korporacji. Ufundował sam dzieciakom popularne smartfony. Paczki dotarły. Mama zadowolona, ale też ciut przytłoczona pomocą. Wiem też, iż sąsiedzka pomoc będzie także w świątecznych wiktuałach: sąsiadki podzielą się ciastem , pierogami, wędlinami, kapustą wigilijną. Mama chłopców w rozmowie z nami podziękowała za pomoc. I poprosiła, że ona już dziękuje, bo może innym potrzeba. I powiedziała rzecz ważną i jakże piękną „Nie chciałabym, iżby chłopcy odczuli, że to jakaś manna z nieba spadła”. Oni muszą umieć żyć oszczędnie…
rc
