Jubileusz wyjątkowej szkoły i trudnego, niedocenionego poety… (30.11.2012)
Właśnie takim był Cyprian Kamil Norwid, ale jak stwierdzono podczas uroczystości, która odbyła się 18 października 2012 r. nasza wyszkowska młodzież z I Liceum Ogólnokształcącego nauczyła się rozumieć genialnego Poetę i kochać Jego poezję.
Mottem obchodów 30. rocznicy nadania szkole imienia Cypriana Kamila Norwida były następujące słowa Patrona: „Wielcy – poeci… dopiero przychodzą, Kiedy ich nie ma!…” i rzeczywiście cała uroczystość została poświęcona refleksjom, wspomnieniom i wszechobecnością wielkiego Poety.
Obchody rocznicowe zaplanowano na dni 17 i 18 października. Pierwszego dnia odbyły się konkursy związane z postacią patrona, drugiego uroczystości oficjalne, które rozpoczęto wielką inscenizacją „Bema pamięci żałobnego rapsodu”. Uczniowie klas drugich przebrani za rycerzy, uczennice – płaczki żałobne w barwnych wieńcach, przeszli do Parku miejskiego pod pomnik Patrona, w żałobnym, stylizowanym pochodzie. Nastroju dopełniło wysłuchanie poematu w wykonaniu Czesława Niemena.
Część oficjalna odbyła się na terenie szkoły (sala gimnastyczna) w obecności gości, tj.: starosty powiatu wyszkowskiego Bogdana Pągowskiego, dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Ostrołęce Teresy Michalak, dyrektor II LO im. Cypriana K. Norwida w Ostrołęce Teresy Gierwicz oraz dyrektorów wyszkowskich placówek oświatowych. Władysław Klimaszewski dyrektor szkoły przywitał gości oraz młodzież. Następnie przedstawił historię nadania imienia szkole. 23 maja 1982 r. uroczyście nadano szkole imię Cypriana Kamila Norwida, ale wcześniej w roku szkolnym 1979/80 rozważano dwie kandydatury – Cyprian Norwid i Krzysztof Kamil Baczyński. 4 listopada 1980 roku rada pedagogiczna na czele z dyrektorem panem Józefem Bułatowiczem zatwierdziła program zapoznawania się z życiem i twórczością poety.
23 maja 1982 roku jednocześnie z nadaniem imienia odsłonięto pomniki patrona szkoły w parku miejskim, w parku przy szkole oraz płaskorzeźbę w szkolnym holu. Swoimi wrażeniami podzielili się ze zgromadzonymi podczas uroczystości goście. Starosta Bogdan Pągowski podkreślał znaczenia, jakie zdobyła szkoła przez te 30 lat i jak bardzo społeczeństwo utożsamia ja z nazwiskiem patrona. Stwierdził, że, chociaż patron był trudny, niedoceniany i niezrozumiany, to wybór był dla wyszkowskiej szkoły dobry, a młodzież utożsamia się z patronem. Podziwiał również inscenizację przygotowaną przez uczniów. Wszystkim też złożył życzenia z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Przedstawicielka Rady Rodziców Renata Bartosiak zapewniała, że zapisują kolejna kartę historii szkoły i data 18 października 2012 r. przejdzie do historii szkoły, gdyż jest datą niezwykłego wydarzenia 30-lecia, wieńczącego całą pracę szkoły. Wypowiedział się również przewodniczący Samorządu Szkolnego Maciej Szcześnik stwierdzając, że jako uczniowie I LO są dumni, że mogą być częścią tej wspólnoty, będącej na co dzień pod patronatem C. K. Norwida. Potem było wiele gratulacji i prezentów od zaprzyjaźnionych szkół. Nie był to jednak koniec uroczystości. Została przedstawiona prezentacja, którą przygotowali i przedstawili uczniowie: Anna Buźniak i Michał Niedźwiedź z kl. IIIc. W prezentacji omówiono wiele działań podejmowanych przez uczniów i szkołę, związanych z patronem i jego twórczością, m.in.: konkurs norwidowski „Białe Kwiaty”, Turniej Jednego Wiersza, Konkurs Recytatorski Poezji Norwida, spektakl Szkolnego Koła Teatralnego „Teraz Norwid”, inscenizacja plenerowa „Bema pamięci żałobnego rapsodu” lub udział w licznych konkursach. Niewielką próbkę swoich możliwości zaprezentowała młodzież w specjalnym programie słowno – muzycznym. Wiersz i fragmenty utworów prezentowali: Olga Konarzycka, Adrian Chodyna, Kacper Kwiatkowski, Barbara Kosieradzka, Patrycja Kulasińska, a występy zespołu w składzie: Michał Kosmala (śpiew), Alen Kapla, Bartek Arasimowicz czy Hubert Zduńczyk (śpiew) oraz Piotr Lewandowski (pianino) zostały z zainteresowaniem wysłuchane i nagrodzone zasłużonymi oklaskami. Należy również wspomnieć o Natalii Kuleszy i Bartoszu Ćwik, którzy jako prowadzący stanęli na wysokości zadania. /J.Cz./
