Michał Janiszewski zmarł 14 stycznia 2025 r. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 22 stycznia 2025 r. na Starych Powązkach w Warszawie.
Michał Janiszewski urodził się w 1954 r. w Łochowie i z naszym regionem związany był do końca swoich dni, m.in. ze względu wielkie zaangażowanie. Uważany był za dobrego ducha środowisk niepodległościowych. Jako sekretarz Instytutu Historycznego Nurtu Niepodległościowego im. Andrzeja Ostoja Owsianego aktywnie uczestniczył w wydarzeniach patriotycznych w Łochowie i Gminie Łochów.
W 1980 r. był pracownikiem Zakładu Eksploatacji Dźwigni w Przedsiębiorstwie Gospodarki Maszyn Budowlanych w Warszawie, gdzie zaangażował się w działalność opozycyjną w strukturach Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, m.in. został wybrany członkiem składu Komisji Zakładowej. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. kontynuował działalność związkową m.in. rozpowszechniając w miejscu pracy, na trenie Warszawy, Radomia i Grójca wydawnictwa sygnowane przez NSZZ „Solidarność”, w tym pismo pt. „Przetrwanie” – zawierające krytyczne opinie na temat panującego ustroju.
W wyniku przeszukania przeprowadzonego w jego mieszkaniu 22 lutego 1982 r. został zatrzymany, a 24 lutego 1982 r. przekazany do dyspozycji Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w Kielcach, która zastosowała wobec niego areszt tymczasowy. Został skazany 29 marca 1982 r. wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego z siedzibą w Kielcach na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności za prowadzenie nielegalnej działalności, w tym kolportaż pism wydawanych przez podziemne struktury związkowe. W wyniku częściowej rewizji wyroku Sądu Najwyższego – Izby Wojskowej 10 maja 1983 r. karę pozbawienia wolności zawieszono na 3 lata oraz wymierzono karę 5 000 zł grzywny. 11 maja 1982 r. wydano zarządzenie zwolnienia go z Aresztu Śledczego w Kielcach, a postanowieniem 3 listopada 1983 r. kara została darowana na mocy ustawy z 21 lipca 1983 r. o amnestii.
Działalność opozycyjną kontynuował również w latach następnych. W ramach podziemnych struktur NSZZ „Solidarność”: redagował, drukował i kolportował nielegalne wydawnictwa m.in. pisma: „Niepodległość” i „Unia”. 10 października 1985 r. w mieszkaniu, w którym przebywał przeprowadzono kolejną rewizję. Zarekwirowano wówczas m.in. niezarejestrowany powielacz białkowy, matryce, farbę drukarską, 6 000 egzemplarzy wydawnictw („Unia”, „Robotnik”, „Solidarność”) oraz pieczątki NSZZ „Solidarność”. W związku z tym faktem, na mocy postanowienia Prokuratury Wojskowej w Warszawie 12 października 1985 r. został osadzony w Areszcie Śledczym Warszawa‐Mokotów, 19 czerwca 1986 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Wydz. IV Karny nieprawomocnym wyrokiem skazał go na karę dwóch lat pozbawienia wolności. Areszt tymczasowy uchylono 5 sierpnia 1986 r. w wyniku zastosowania przepisów o amnestii.
W latach 1991–1993 poseł na Sejm RP z listy KPN, 1991–1996 szef Centralnego Kierownictwa Akcji Bieżącej KPN, 1992–1996 sekretarz Rady Politycznej. Od 1992 do 1996 roku był członkiem Politycznego Komitetu Doradczego przy ministrze spraw wewnętrznych, natomiast w latach 1994–1998 był radnym Warszawy (Prawica Razem).
Od 1996 do 1999 był członkiem KPN-Obozu Patriotycznego; w latach 1997–2002 – posłem RP z listy AWS. Był współzałożycielem, a następnie członkiem KPN-Ojczyzna – od 1999 do 2001.
W 2001 roku został współzałożycielem, a później członkiem Alternatywy Ruchu Społecznego i Polskiej Partii Pracy.
Od 2009 współtwórca, sekretarz zarządu Instytutu Historycznego Nurtu Niepodległościowego im. Andrzeja Ostoi-Owsianego.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
Michał Janiszewski zmarł 14 stycznia 2025 r. w wieku 70 lat.
/Jerzy Dobrowolski ,
Agnieszka Lancman ;
oprac. KW
